Beste sporter,

De eerste maand van 2021 is alweer bijna achter de rug. Wij hopen dat u een goede start van het jaar heeft gehad.

De afgelopen weken hebben Marco en Thomas iedereen gebeld, maar hierbij niet alle leden kunnen bereiken. Omdat ze met een anoniem nummer hebben gebeld, kan het zijn dat u een gemiste oproep van een onbekende persoon heeft gehad. We horen het graag van u als we u nog niet hebben gesproken. Dan zorgen we ervoor dat u alsnog gebeld wordt.

Inmiddels zijn de eerste begeleidingssessies geweest en de reacties zijn zeer positief! We realiseren ons dat 30 minuten niet lang is, maar omdat de begeleiding onder therapie moet vallen kan dat helaas niet anders. We zijn dankbaar dat dit al kan. Een afspraak maken kan in het centrum, telefonisch (0318-645090) of via e-mail (info@lecv.nl). Op werkdagen tussen 9 en 17 uur zijn er meestal één of meerdere therapeuten aanwezig. Voor een sessie spreken wij een vaste begin- en eindtijd met u af; zorgt u daarom dat u op de begintijd aanwezig bent.

We horen van veel mensen dat zij door de crisis inactief zijn en dat er daardoor klachten ontstaan aan de rug, nek en schouders. Het doen van eenvoudige oefeningen kan deze helpen voorkomen of oplossen. Daarom bieden we u een persoonlijk trainingsprogramma voor thuis, waarbij we u ook kunnen faciliteren met bijvoorbeeld gewichtjes. Heeft u behoefte aan een trainingsschema? Laat het ons weten via marco@lecv.nl.

Niet alle vetten zijn ongezond. Als je gezonde vetten eet, zoals die voorkomen in bijvoorbeeld vis en avocado, houd je langer een verzadigd gevoel. Probeer koolhydraatrijke voeding te vermijden, en dan met name de snelle koolhydraten, die bijvoorbeeld voorkomen in suiker, brood en pasta. Je kunt je koolhydraten beter uit groente halen. Hieronder vindt u een heerlijk recept voor een gezonde groentesoep!

Tot slot heeft Geert beloofd aan het einde van deze maand zijn verhaal met u te delen.

Ik ben geboren in Veenendaal en opgegroeid in een ondernemersgezin met drie broers.

Ik wist al vrij vroeg wat ik wilde gaan doen, namelijk het CIOS in Arnhem. Sporten met mensen met beperkingen. Daar waar in eerste instantie mijn aandacht met name uitging naar de psychiatrie, heeft een ervaring mij doen besluiten iets anders te gaan doen.

In 1992 word ik ziek: de ziekte van Pfeiffer. Ook wel kissing disease genoemd. Hoewel ik Helga net hiervoor heb leren kennen, heb ik geen idee hoe ik eraan gekomen ben. Een ziekte overigens met grote gevolgen. Door de ziekte van Pfeiffer krijg ik te maken met een auto-immuunziekte genaamd Guillian Barré-syndroom. Ik raak volledig verlamd en zie mijn leven veranderen van uitermate sportief – twee weken voor ik in het ziekenhuis beland word ik derde bij het NK Wintertriatlon in Amsterdam – in totaal overgeleverd zijn aan de zorg.

Gek genoeg maak ik mij nergens zorgen om. Wanneer de neuroloog aangeeft dat ik rekening moet houden met 4 tot 6 maanden ziekenhuis, zeg ik dat de beste man maar moet uitgaan van 4 tot 6 weken. Na 5 weken verlaat ik het ziekenhuis, op weg naar het militair revalidatiecentrum in Doorn. Wie durft er nog te zeggen dat ik eigenwijs ben?

Na bijna 2 jaar revalidatie denk ik iets voor anderen te kunnen betekenen door in de revalidatiezorg te gaan werken. Zo werk ik van einde 1993 tot en met 2001 bij revalidatiecentrum De Hoogstraat in Utrecht.

In diezelfde periode stort ik mij op steeds extremere takken van sport. Ik fiets iedere dag van Veenendaal naar Utrecht en bedenk mij op een gegeven moment dat dat ook wel hardlopend kan. Ik doe in 1998 mee aan het NK Ultralopen (100 km), neem in 1999 deel aan de Eco-Challenge in Argentinië (echt de moeite waard eens te googelen), ben 5 keer deelnemer van de Dutch Extreme (2004 1e) en 6 keer van de alternatieve Elfstedentocht in Oostenrijk (2004 3e bij de B- en C-rijders), win de Trans Holland Triatlon (45 km kanovaren, 306 km mountainbiken en 111 km hardlopen) en doe vanaf 2007 mee aan de Ultra Trail de Mont Blanc (167 km).

Ik vertel dit niet om op te scheppen hoor, maar vooral om te laten zien hoe wonderbaarlijk flexibel ons lichaam is. Van een periode van ziekte en eigenlijk helemaal niets kunnen naar bijzondere fysieke prestaties en mogelijkheden. Bovendien is dat extreme een deel van wie ik ben en heeft het mij tegelijkertijd ook gebracht waar we nu staan.

In 2001 start ik mijn eerste eigen bedrijfje (Adventure Support), een organisatiebureau waarmee ik buitensportactiviteiten organiseer voor mensen met beperkingen. Zo rijden we op driewielfietsen en handbikes over de hoogst berijdbare pas van Europa (Paso de los Franceses) en beklimmen we met blinden en mensen met een prothese meerdere bergen, waaronder de Mont Blanc. Ook organiseer ik, in nauwe samenwerking met het Korps Commando Troepen, avonturenweekenden voor onder meer rolstoelgebonden mensen en doen we activiteiten die een positieve invloed hebben op het zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde van de deelnemers. Mijn motto: Iets kunnen betekent iemand zijn!

Vanuit eigen ervaring en op initiatief van Sportservice Veenendaal begin ik in 2004 met het begeleiden van mensen met verschillende chronische beperkingen. Dit resulteert in 2007 in ‘Intensive Care’, zoals ik Centrum voor Bewegen in eerste instantie noem, en vorig jaar mondde dit uit in Leefstijl Expertise Centrum en de verhuizing naar de Kerkewijk.

Met alle ervaring die ik heb opgedaan op het gebied van sport en begeleiding, en de verschillende opleidingen die ik de afgelopen jaren heb gevolgd, denk ik dat de huidige begeleiding aan onze klanten in Veenendaal en Ede de beste is die we kunnen bieden. Niet alleen op het niveau van bewegen, maar juist ook meer multidisciplinair op het gebied van beweging, voeding, ontspanning, slaap, onderzoek en (fysio)therapie.

Mijn doelstelling: Mensen met beperkingen in het algemeen en mensen met chronische functiebeperkingen en ouderen in het bijzonder helpen bij het oppakken en/of onderhouden van een actieve en gezonde leefstijl. Dit is en blijft waar ik het voor doe. Als ik veel geld had gewild, had ik mijn broers achterna moeten gaan, nietwaar?