In de vorige eeuw sprak nog niemand over leefstijl. Of was het juist een (andere) stijl van leven? Wie zal het zeggen. Toen was geluk nog heel gewoon. Er werd niet bewust stilgestaan bij wat we als voeding tot ons namen. Na de tweede wereldoorlog dachten we slechts aan één ding. Opbouwen, beter worden, sneller zijn, luxer leven. We wilden meer bezitten, betere banen en meer geld. En dat leidde uiteindelijk tot de overconsumptie van heden ten dage. Zijn we wel tevreden met onszelf, vraag ik me soms af.
Ik vergelijk onze manier van leven nu soms met een volkstuin van vroeger. Wat zijn de verschillen en overeenkomsten? Wat aten we toen en wat eten we nu? Voor voldoende bewegen was nauwelijks aandacht. Dat is nu wel anders. Maar doen we het ook? Hoe belangrijk is een gezonde geest in een gezond lichaam voor ons?
Ik denk nog vaak terug aan die jaren dat ik te veel bewoog. Het moest altijd hard en competitief zijn, met als gevolg dat hardlopen voor mij passé is. Dat is voor mij alweer 9 jaar geleden. Ter compensatie ben ik gaan wandelen, racefietsen en spinnen om toch lichaam en geest fit en vitaal te houden. Sporten heeft bij mij hoge prioriteit. Naast het zelf doen geef ik hardloop- en wandeltrainingen en begeleid ik een wandelgroep van 60-plussers in Veenendaal Noord-Oost.
Centrum voor Bewegen heeft mijn kijk op training veranderd. Nu ik wat ouder ben is vetverbranding voor mij belangrijker geworden. Maar hoe doe je dat met zo’n explosief ingesteld lichaam, waarmee je voornamelijk koolhydraten verbruikt?
Tip: doe een inspanningstest. Aan de hand van zo’n test en op basis van je wensen kun je advies krijgen voor jouw manier van trainen. Door anders te trainen, op een lagere intensiteit en gedurende een langere tijd, stimuleer ik mijn vetverbranding. Ofschoon dit met spinnen voor mij niet altijd opgaat, want dat fanatisme dat steeds opborrelt maakt dat ik mezelf vaak afmat. Geeft ook niet. Het gaat ook om plezier hebben en vooral fijn met elkaar omgaan. Dat mag niet verloren gaan. Ik voel me er goed bij.
Maar LECV verkeert momenteel in zwaar weer. Weinig lessen, minder inkomsten, maar wel de lasten. Gelukkig is de positieve inzet gebleven. Dag in, dag uit. En kan ik via Zoom de spinninglessen blijven volgen. Helaas zijn er ook leden die opzeggen. Dat is jammer. Het voortbestaan van het centrum komt zo onder druk te staan. Wij kunnen die druk verlichten door contributie te blijven betalen en eventueel te doneren. Zo geven we het centrum meer lucht en ruimte om u en mij als lid optimaal door deze crisis te leiden. Ze verdienen onze steun. Alvast ook namens mijzelf en andere leden dank voor uw bijdrage.
Ruud Sokolowski |