Tot slot gaat Rob verder met zijn verhaal over de verbouwing, weer ondersteund door foto’s van Geert.
Toen al het houtwerk was gedaan en de vloer was schoongemaakt, kwam de enorme lading laminaat binnen. Met die hoeveelheid zou je denken dat we half Veenendaal van een nieuwe vloer moesten voorzien!
We begonnen met het deel van de sportzaal waar je vrij oefeningen kunt doen; het deel dat is afgeschermd van de rest van de zaal. Mijn twee kunstknieën zijn niet geschikt om op te zitten; het was daarom Geert die voor mij op de knieën ging. Ik voerde de pakken aan, verdeelde het laminaat over de vloer en zaagde de stukken op maat. Zo kon Geert ondertussen ongestoord verdergaan met leggen.
Toen dit kleinere gedeelte af was, was het tijd voor de rest van de zaal: van de koffiecorner tot de kleedkamers. Dit leek een eindeloze ruimte. Marco, die zijn tijd verdeelde tussen het oude en het nieuwe sportcentrum, kwam hierbij ook helpen. Het leggen van dit laminaat deden we in stroken, waarbij één strook bijna 5 pakken kostte.
Na een aantal stroken begon de vermoeidheid wat op te spelen, evenals de pijn in de knieën van de mannen. Desondanks gingen ze stug door, zij het met iets frequentere pauzes. Tot er weer een zaterdag aanbrak waarop een aantal extra mensen kwam helpen; dit zorgde voor genoeg motivatie om daarna tot de vroege zondagochtend door te gaan en de klus af te ronden.
De volgende stap was het aanbrengen van de plinten, en vervolgens het leggen van de tapijttegels aan de voor- en achterkant van het pand. Een aantal dames stortte zich ondertussen op het opknappen van de muren bij de ingang en de koffiecorner. |